In 2005 realiseerde het Santa Clarita College of the Canyons (COC) zich dat de naburige gemeenschap "Canyon Country" een eigen campus op ware grootte nodig had. Het gebied had zich snel ontwikkeld van een slaperig landelijk landbouw- en veeteeltgebied tot een van de dichtstbevolkte gebieden van de stad en de bewoners hadden behoefte aan hoogwaardig onderwijs dat geografisch en financieel toegankelijk was en dat was afgestemd op de specifieke behoeften van de gemeenschap op het gebied van de ontwikkeling van arbeidskrachten.
Locatie Gemotiveerd door de mogelijkheden die een nieuwe campus zou kunnen bieden, identificeerde het COC 70 hectare ruig terrein in de bergen en begon onmiddellijk met de planning van een grootschalige, moderne campus die flexibel gebruik kon maken van de nieuwste onderwijsvormen en -technologieën. De steile topografie van het terrein heeft halvemaanvormige kenmerken met spectaculaire uitzichten naar het noorden, westen en zuidwesten en het was ideaal gelegen naast de drukke Sierra Highway, die het terrein aan de voet van de uitlopers omringt. Tegenover deze voordelen stonden echter ook uitdagingen: Het steile terrein bracht uitdagingen met zich mee op het gebied van planning, indeling, toegankelijkheid en verkeerscirculatie, de nabijgelegen Sierra Highway zorgde voor geluidsoverlast en problemen met in- en uitritten, en de inherente schoonheid van deze landelijke locatie in Zuid-Californië ging natuurlijk gepaard met zorgen over branden, aardbevingen, aardverschuivingen, wind en hitte.
Naast de uitgebreide programmering, haalbaarheidsstudies en locatieanalyse begon het architectenteam al snel samen te werken met diverse belanghebbenden, zoals faculteits- en personeelsleden, studenten, vertegenwoordigers van campusfaciliteiten, leden van het gehandicaptenstudentenprogramma en een adviescommissie van leden van de gemeenschap. Het architectenteam kwam consequent bijeen met deze groepen en deelde alle documentatie/tekeningen met betrekking tot de planning via een speciale FTP-site die gebruikersgroepen de mogelijkheid bood om directe input te geven over alle aspecten van het ontwerp- en bouwprogramma. Als resultaat van dit collectieve proces hebben het architectenteam en de gebruikersgroepen gezamenlijk drie fysieke ontwerpprioriteiten voor de nieuwe campus vastgesteld:
Flexibel en aanpasbaar leren | Voorzie in ruime, goed ontworpen ruimtes voor leren, lesgeven en informele educatieve interactie die kunnen meegroeien met toekomstige technologieën en de behoeften van onderwijs- en beroepsbevolking, inclusief de integratie van leeromgevingen in de open lucht (een doel dat vóór COVID was vastgesteld).
Inclusie | Creëer een uitnodigende, bruikbare en gemakkelijk te navigeren campus en faciliteiten voor rijk gevarieerde studenten, docenten en medewerkers (inclusief mensen met een handicap), en verzeker de inclusie van de grotere Canyon Country gemeenschap in het gebruik en genot van de campus.
Respect voor het milieu | Creëer een campus die de ongelofelijke schoonheid van de locatie respecteert en beschermt op een duurzame manier en gebruik de attributen van de locatie om bij te dragen aan de ervaringen van de gebruikers.
Uiteindelijk resulteerde deze samenwerking in de creatie van een levendige nieuwe campus met flexibele en aanpasbare ruimtes, zowel binnen als buiten, die een verscheidenheid aan onderwijsprogramma's en activiteiten ondersteunen, die allemaal voldoen aan de steeds veranderende behoeften en doelen van de studenten, de hogeschool en de gemeenschap.
De campusfaciliteiten bevinden zich op getrapte niveaus om zich aan te passen aan het steile terrein van de locatie. De heuvel die parallel loopt aan en grenst aan de Sierra Highway is in zijn natuurlijke, voorontwikkelde staat behouden om de geluidsoverlast en visuele activiteit van het nabijgelegen snelwegverkeer te beperken. De ingang van de campus ligt aan de ene kant van de voet van de heuvel en aan de andere kant is de uitgang van de Sierra Highway.
De plaatsing en het ontwerp van de structuren van de campus creëren een visueel evenwicht op de locatie, waardoor nieuwe gebruikers een duidelijk gevoel krijgen van de orde en hiërarchie van de onderdelen van de campus. De massa van de campusgebouwen is samengesteld als een geheel, als een skyline van een stad met de grootste massa in het centrum en gebouwen die in grootte afnemen naarmate ze naar buiten uitstralen. Individueel draagt elk van de bouwelementen van de campus op zijn eigen manier bij aan het behalen van de oorspronkelijke ontwerpdoelen voor de campus.
Het Don Takeda Science Center | Het eerste permanente gebouw van de campus zette de gouden standaard voor kwaliteit en vormde een esthetisch fundament voor de andere gebouwen. Dit vier verdiepingen tellende gebouw met een oppervlakte van 55.000 vierkante meter, dat gedeeltelijk op de helling van het terrein is gebouwd, huisvest de klaslokalen, collegezalen en wetenschappelijke laboratoriumruimten van de universiteit.
In deze 55.000 vierkante meter grote faciliteit, die de andere helft van de kernontwikkeling van de campus vormt, komen de belangrijkste ondersteunende diensten voor studenten samen, zoals toelating en administratie, financiële hulp, counseling en studiebegeleiding, samen met een bibliotheek, klaslokalen, kantoren en andere diensten van de campus.
De centrale verwarmings- en koelinstallatie ligt verscholen in de aarde en het dakoppervlak van 6000 vierkante meter biedt een optimale ruimte voor beplanting die (1) wordt gebruikt door instructieprogramma's en (2) het campusinitiatief voor biodiversiteit ondersteunt.
Dit centrale middelpunt van de buitenruimte, de Campus Core, bevindt zich tussen de gespiegelde gebouwstructuren die hierboven zijn beschreven:
Dit primaire voetgangersgebied, dat nieuwe studenten, docenten en bezoekers verwelkomt en de weg wijst, verankert de permanente faciliteiten en leidt de voetgangersstromen naar elk gebouw. Het ontwerp van het hoofdplein creëert ook een visueel evenwicht voor de locatie en biedt nieuwe gebruikers een duidelijke en begrijpelijke hiërarchie tussen de structuren van de campus.
Het Amfitheater Buiten | Sinds het begin is de campus vastbesloten om studenten en de grotere gemeenschap een locatie te bieden voor een verscheidenheid aan buitenactiviteiten, zoals een populair "Sterrenfeest" en filmavonden. De buitenruimte biedt plaats aan meer dan 200 studenten en/of toeschouwers en door de plaatsing langs de compositorische as van de campus vult het amfitheater het Main Plaza aan en geeft het vorm aan het aanzicht van de ingang van de campus. Het amfitheater, dat werd gebouwd voordat de pandemie uitbrak, diende als een echte reddingslijn voor de campus en de studenten tijdens de lockdown, omdat het de campus in staat stelde om kritieke onderwijsmogelijkheden in de buitenlucht sneller te implementeren om de verstoring van het onderwijs tot een minimum te beperken.
Het Upper Plaza | Het Upper Plaza vormt een tegenwicht voor de energie en activiteit van het Main Plaza door studenten, docenten en gasten schaduwrijke, koele en rustige ontmoetingsmogelijkheden te bieden onder het grote bladerdak, dat in de wintermaanden ook beschutting biedt tegen de heersende wind. Deze groene ruimte verbindt de voetgangerscontext met de omliggende academische structuren op een samenhangende en functionele manier.
